تأثیر کورتیکواستروئیدهای استنشاقی بینی در کاهش اندازه لوزه سوم کودکان

مقدمه: بزرگی آدنویید از علل شایع ناتوانی در کودکان است که در موارد شدید جراحی می شود ولی شواهدی درباره تأثیر درمان دارویی وجود دارد. هدف این مطالعه بررسی اثر کورتیکواستروییدهای استنشاقی از راه بینی در کاهش انسداد راه هوایی ناشی از بزرگی آدنویید بود. روش کار: این کارآزمایی بالینی در50 کودک 2 تا 11 سال با علایم انسداد شدید بینی انجام شد. درمان باmometason در دو گروه 4-2 سال و 5-11 سال به مدت 3 ماه انجام شد و پس از 3 ماه مورد پیگیری مجدد قرار گرفتند. در ابتدا و پایان مطالعه ثبت علایم انسداد و گرافی لترال گردن جهت بررسی سایز آدنویید و میزان انسداد انجام شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های t و وللکاسون استفاده و 05/0p< معنی دار تلقی گردید. نتایج: پاسخ بالینی و رادیولوژیک بیماران پس از درمان از نظر آماری معنی دار بود و پس از 3 ماه درمان بهبودی قابل توجه در هر دو گروه مشاهده شد که در گروه 4-2 سال محسوس تر بود. در هر دو گروه کاهش علایم انسداد بینی و راه هوایی در گرافی لترال گردن مشاهده شد. هیچگونه عارضه ای در مدت درمان در بیماران گزارش نشد. در مقایسه نمره کل علایم و درصد انسداد راه هوایی در گرافی لترال گردن 3 ماه پس از درمان و 3 ماه پس از قطع درمان تفاوت معنی داری مشاهده نشد. نتیجه گیری: کورتیکواسترویید داخل بینی باعث کاهش سایز آدنویید و شدت علایم انسداد راه هوایی فوقانی ناشی از بزرگی آدنویید شد و اثرات مفید دارو تا 3 ماه پس از قطع درمان باقی بود.